Werkweekend

In mijn pubertijd betekende een 'werkweekend' dat ik met IVN op pad ging om in een natuurgebied sloten schoon te maken. Heerlijke weekenden met kampvuren, gitaarmuziek en veel lol. En natuur. Tegenwoordig is het ieder weekend 'werkweekend' al is de inhoud anders. Op vrijdagmiddag krijgen de GS-leden alle stukken voor de overleggen met de afdelingen die in mijn geval op maandag zijn. Oftewel: veel leeswerk. Soms blijft het daarbij, maar meestal zijn er ook werkbezoeken in het weekend.

Dit weekend blijft het bij veel leeswerk, omdat er in de eerste weken van het jaar nou eenmaal wat minder gepland staat, behalve de recepties. Afgelopen  maandag was de eerste in ons eigen provinciehuis. Eerst met alle medewerkers van de provincie en na vijf uur druppelden vele andere Groningers binnen. 

Beste wensen op Nieuwjaarsontvangst @Provinciehuis (foto A.Wiersma Provincie Groningen)

 

Een groot succes, niet realiserend dat dat vervolgens ook bijna de enige die week zou zijn. Na een onrustige maandagavond met stroomdips en flikkerende lampen, maar ook bedrijven die voorzorgsmaatregelen moesten nemen, bleef het de week rustig. 

Met collega Fleur Graper frisse neus (en lunch) halen op de ijzel-dinsdag: lopen via het grasveld om niet uit te glijden.
 

Het provinciehuis was gewoon open, de collegevergadering op dinsdag ging door, maar het was wel anders. Zo had ik hele lijstjes van mensen die ik bij de recepties wilde spreken, maar die ik nu dus moest bellen. Opvallend was dat de bezoekers uit Den Haag, zoals het gesprek over mijn functie als Klimaatambassadeur wel door ging. In Den Haag hadden ze niet helemaal door wat voor weer het hier was... Als klimaatambassadeur ga ik me inzetten voor energiebesparing bij bedrijven. Want ondanks dat daar al veel afspraken over zijn, bijvoorbeeld in het Energieakkoord, blijft de uitvoer achterwege.  Daar gaan we dus wat aan doen en hebben we het rijk bij nodig. Ik vind ook niet dat het een keuze is of bedrijven investeren in energiebesparing en het gebruik van schone energie: het niet doen, is gewoon niet meer van deze tijd. 

 Nu is het zondag en heb ik alle stukken voor de overleggen met de afdelingen, voor de GS-vergadering en de werkbezoeken gelezen. Het gezinsleven ging beneden (ik zit op zolder te werken) gewoon door met af en toe een bezoekje aan mama. De nieuwe muur beneden is bijna af en ik stap zo op de fiets naar de film van David Bowie.

Ik lees op zolder mijn stukken en beneden wordt nieuwe wandbekleding aangebracht.

Fijne week!