Klimaattop en participatiewet in de praktijk

Volgens mij kan ik het wel een bewogen week noemen: DE week waarin het ene na het andere bedrijf haar duurzame en groene ambities kracht bij zette met een handtekening onder een manifest of een verklaring. Staatssecretaris Dijksma van het ministerie van I&M was de initiatiefnemer van de Nationale Klimaaattop met als doel de afspraken van Parijs om te zetten in Nederlandse acties. En als Klimaatambassadeur voor datzelfde ministerie ben ik net zo enthousiast als zij is. Mits.... door al die bedrijven en overheden de volgende stap na de handtekeningen ook gezet wordt.

Des te verder het doel, des te makkelijker het is om ambitieus te zijn in wat je tegen die tijd wil bereiken. Het risico is dat je vervolgens vandaag net zo verder gaat als gisteren. En dat de acties door worden geschoven naar morgen. De kunst is dus om vandaag te beginnen met doorrekenen wat energieneutraal in ...(een willekeurig jaar ) betekent voor de plannen die we nu maken. Pas dan krijgen al die handtekeningen waarde. 

En dat de stap van ambities naar plannen niet altijd makkelijk is, dat blijkt vaak. Denk aan het gemak waarmee woorden als energieneutraal en duurzaam worden gebruikt, maar hoe moeilijk het is om locaties voor windparken, maar ook zonneparken te vinden. En die zijn toch echt nodig. Net als energiebesparing bij ( grote) bedrijven. 

Gelukkig kennen we voorlopers die de volgende stap durven te zetten. Mooi voorbeeld deze week was de opening van blok A van het warmtenet in Hoogezand. Dankzij doorzetters bij onder andere het Waterbedrijf Groningen, Eska, de gemeente Hoogezand -Sappemeer en de provincie werd dit een feit. Nu door naar blok B zodat niet alleen het sportcentrum Kalkwijck en Het Kielzog verwarmd worden maar ook de huizen van Lefier.

Op donderdag had ik de hele dag gesprekken op de verschillende ministeries in Den Haag waar ik natuurlijk mooi aan kon haken op de onderwerpen van de klimaattop van de dag ervoor. Want wij doen namelijk al heel veel in Groningen, maar vergeten daar vaak over te 'snakken'. Dus heb ik dat maar even wel gedaan: over dat er al meer dan 400 megawatt aan windmolens staan opgesteld in onze provincie, dat we in onze omgevinsgverordening ( als eerste!) ruimte hebben gemaakt voor zonneparken, over dat wij waarschijnlijk wel 21% duurzame energie opwekken in 2020! En daar concrete stappen naar toe hebben.

Maar het mooiste en persoonlijkste moment deze week was toch wel het koffiemoment met de participatiemedewerkers. Een paar keer per jaar zit ik met hen om de tafel en praten we over hoe het gaat als provinciaal medewerker vanuit de Partcipatiewet. Volgens de 6 die ik deze week sprak gaat dat heel goed en we spraken ook over hoe ze bij ons waren gekomen. En wat blijkt: sommigen gewoon via onze eigen medewerkers die in hun vrije tijd over hun werk praten en ook over de kansen die dat anderen kan bieden. Geweldig.